خوشبختی

در یک همایش اجتماعی، در حین سخنرانی، سخنران ابتکار جالب و از قبل طراحی شده  ایی را به اجرا گذاشت. او  ناگهان خواستار یک گروه شد تا یک کار گروهی را رویشان انجام دهد. تعداد پنجاه نفره برای این کارانتخاب شد و سخنران به هرکدام یک بادکنک داد و به آنها گفت تا اسم شان را روی بادکنک خود بنویسند بعد همه بادکنک ها را به یک اتاق دیگری ریختند.

سپس از افراد گروه خواسته شد تا به آن اتاق رفته و بادکنکی که اسمشان روی آن نوشته شده را در پنج دقیقه پیدا کنند.هر کس با عجله به داخل اتاق رفته و با هل دادن و کشیدن و ... همدیگر سعی در پیدا کردن بادکنکشان را داشتند.

در پایان 5 دقیقه هیچ کس نتوانست بادکنکی که اسمشان رویش نوشته شده بود را پیدا کند!

دفعه بعد گفت هرکس به اتاق برود و یک بادکنک به صورت تصادفی انتخاب کند و به سالن بیاید... سپس به حضار گفت تا به نحوی بادکنک را به دست صاحبش برساند و در کمتر از ۵ دقیفه همه به بادکنک های خود رسیدند...

بله دفعه اول هرکس به فکر خودش بود لذا بادکنک خود را پیدا نکرد ولی در دفع دوم هر کس با انتخاب تصادفی یک بادکنک و دادن آن به کسی که اسمش نوشته شده بود  توانست در کمتر از پنج دقیقه این کار را بکند!

سپس سخنران شروع به حرف زدن کرد:

این همان کاری است که در زندگی مان اتفاق می افتد. هر کس دیوانه وار به دنبال خوشبختی است در حالی که نمی داند کجاست.

خوشبختی ما در خوشبخت بودن دیگران قرار دارد. خوشبختی شان را به آنها بدهید و خوشبخت شوید!نوشته شده در جمعه بیست و نهم فروردین 1393ساعت 21:54 توسط محمودعلیپور | آرشیو نظرات